Luna zegt
Ik ben Luna. "Nog niet lang op deze wereld, maar nu al een fenomeen !" zeggen mama en papa. Wat is dat een "fenomeen" ?
Ik probeer gewoon mezelf te zijn.
Wil je me leren kennen ? Ik jou anders wel ! Schrijf eens iets liefs als je zin hebt.
maandag, augustus 28, 2006
zondag, augustus 27, 2006
woensdag, augustus 23, 2006
zaterdag, augustus 19, 2006
Bootje varen
Vandaag zijn we gaan varen met een grote boot. Het was de huwelijksverjaardag van Tante Rosanne en Nonkel Fernand. We vertrokken in Temse en zijn naar St.-Amands gevaren. Daar was het water nogal stil. Snap jem ?
Het weer was opnieuw niet om over naar huis te schrijven. Ik kan trouwens nog niet schrijven. Maar we hebben ons toch goed geamuseerd. Mijn gedacht.
't Was ook opa zijn verjaardag vandaag. Hij is terug een jaartje wijzer geworden ... en hij was al zo slim.
donderdag, augustus 17, 2006
dinsdag, augustus 15, 2006
Blues away
Gisterenavond zijn we pannekoeken gaan eten bij Jef, Tuur en Michiel. Wat moet je anders doen als het zo slecht weer is.
Jef en Tuur hebben me opgefleurd. Ik ben de blues verloren, maar goed ook. Gelukkig zijn is veel beter. Zing eens een liedje, dan schud ik met mijn hoofd en draai met mijn handjes. Lalala.
Ik ben vandaag naar Oma Hilda en Opa Astere geweest. Die zijn net terug van een reisje naar Parijs. Het was daar leuk, zeggen ze, ondanks de vele regen.
's Avonds zijn we nog even bij meme Laura geweest. Ze komt net terug van de kliniek. Ik denk niet dat het daar leuk was.
Nu ziet ze er veel beter uit. Ze was heel blij dat ik eens langskwam. Ik ben heel flink geweest en heb al mijn truukjes getoond ;-)
maandag, augustus 14, 2006
The blues
Ik voel me de laatste dagen niet zo goed. Ik ben niet ziek, maar ik voel me gewoon niet goed in mijn vel. Ik ben lastig zeggen mama en papa.
Ik weet dat wel, maar ik kan er zelf niet veel aan veranderen. 'k Voel me gewoon niet zo gelukkig. Ik heb net ontdekt dat ik kan lopen als mama en papa mijn handjes vasthouden. Dat gaat veel sneller dan kruipen en het doet niet zoveel pijn aan mijn knietjes.
Papa en mama kunnen echter niet de ganse tijd mijn handjes vasthouden. Ze hebben zelf ook dingen te doen. Dat weet ik wel, maar toch wil ik graag lopen.
Het weer is ook niet echt fantastisch. Waar is die zon die zo veel scheen in juli ? Ze kan toch niet ver weg zijn.
Pfff het is gewoon een off day. Ik ga een beetje lezen om mijn gedachten te verzetten.
zaterdag, augustus 05, 2006
Oma en opa zijn terug
Oma en opa zijn heel lang weggeweest naar een ver land. Maar nu zijn ze terug en ze brachten een tamtam mee. Het is er één op mijn maat. Nu kan ik samen met papa muziek maken.
Ze vinden dat ik veel veranderd ben, maar ik ben toch nog dezelfde Luna hoor !
In ieder geval waren ze onder de indruk dat ik al zo goed kan kruipen. Ik probeer ook al te wandelen als je me vasthoudt aan beide handjes.
vrijdag, augustus 04, 2006
Bezoekjes
Mama en papa zijn in verlof. Daarom gaan we nu telkens ik wakker ben op stap om mensen te bezoeken. "Socializen" zeggen mama en papa. Ik zie het wel zitten om zoveel nieuwe mensen te leren kennen.
Vandaag zijn we naar het" huis in opbouw" van Tom en Madelief gaan kijken. Nonkel Georges was aan het 'plakken'. Dat ken ik niet, maar hij streelde de muur en die kreeg een ander kleur. Eerst was hij rood met grijze strepen, daarna was hij mooi wit. Ik denk dat ze buiten ook nog moeten plakken want die muur is ook nog volledig rood. De grijze strepen waren wel al rood geverfd. Binnenkort ga ik nog wel eens kijken om het resultaat te zien.
Daarna bij mijn vriendin Amélie geweest, maar zij ging net shoppen naar Morres meubelen. Ik ken die meneer niet, maar misschien is het wel een timmerman. Dan heeft hij veel meubels staan. Als hij er teveel heeft, verkoopt hij die misschien aan andere mensen.
Ik zie wel de volgende keer wat Amélie heeft gekocht.
Tot slot zijn we even langs geweest bij Arne en Katrien. Wat hebben die een mooie vloer. Allemaal planken. Net zoals bij ons thuis. Ik voelde me onmiddellijk in mijn sas. Katrien heeft me mijn melk gegeven en daarna hebben we samen in mijn brandweerboekje gelezen. Leuk hoor. Morgen gaat papa fietsen met Arne. Ik kan nog niet mee want ik kan nog niet fietsen. Een fiets heb ik wel, maar die heeft drie wielen. Ik ga eerst thuis stiekem oefenen. Maar eerst en vooral ga ik slapen, want ik ben moe!
donderdag, augustus 03, 2006
Drukke dag
Mama is deze morgen gaan joggen. Papa en ik hebben haar aangemoedigd van op de fiets. Dat was leuk. Mama werd helemaal rood, wij niet. Ik denk dat lopen moeilijker is dan fietsen.
Op de fiets moet ik gewoon sturen. Papa bedient de trappers. Zo zijn de taken mooi verdeeld.
We zijn terug lang de eendjes gepasseerd. Ze zaten opnieuw in het gras en niet in het water. Ik denk toch dat dat liedje verkeerd is hoor! Bij wie moet ik nu klacht indienen ?
's Namiddags gingen we op zoek naar het huis van Davy en Virginie. Het huis hebben we gevonden, maar er was niemand daar. Volgende week proberen we opnieuw.
We zijn daarna doorgereden naar Sofie en Joeri. Ze zijn een huis aan het bouwen. Ik denk dat ze nog veel werk hebben, want er staat zelfs nog geen dak op. Pfff ik word moe alleen al van er naar te kijken.
Voor we naar huis zijn gegaan, ben ik nog eens naar de geit, de kippen en de schapen gaan kijken op de boerderij waar opa Astère nog heeft gewoond.
Papa is begonnen met het verven van de plinten, wat dat ook mag zijn. Ik mag in ieder geval niet in de buurt komen, dus ik denk dat plinten niet zo kindvriendelijk zijn. Later als ik groot ben wil ik ook plinten.
woensdag, augustus 02, 2006
Alle eendjes ... euh ... zitten op het gras
Kennen jullie het liedje van : "alle eendjes zwemmen in het water falderalderiere falderalderara." Volgens mijn bescheiden, maar zeer juiste mening is de tekst niet altijd honderd procent juist. Niet ver van waar we wonen, zit er namelijk een grote kudde eendjes. Alle eendjes die ik tot nu toe heb gezien, zaten in het gras en niet in het water !
We hebben ze wat brood gegeven. Vooral aan dat ene eendje dat een beetje pijn had aan zijn been.
Ik eet zelf ook al brood en ik heb ook een beetje pijn aan mijn benen. Vooral net onder mijn knie ziet het een beetje blauw. Ik moet misschien iets minder kruipen. Ik rust alvast een beetje uit in mijn zitzak. Oei, ik kan er niet meer uit.