Geven en nemen

Iedereen zegt dat het leuk is om iets te krijgen.

Ik heb vandaag terug koorts gekregen. En dat is niet leuk !!

Tante Leen zegt dat dat komt door de spuitjes die ik heb gekregen bij Kind en gezin. Spuitjes krijg ik ook niet graag !

Geef mij maar knuffels, dan geef ik je een glimlach in de plaats !

Dierenvriend

Ik hoorde het al toen ik nog in mama haar buik zat. In ons huis woont ook een vogeltje. Caro is haar naam. Het is een dwergpapegaai. Sinds een paar weken is de bek van de vogel heel hard aan het groeien. Zo erg dat de vogel problemen zou krijgen om te eten.

Papa en Opa Astère wilden eerst zelf aan de bek knippen om het probleem op te lossen, maar omdat ze dit nog nooit hadden gedaan besloot papa gisteren om met Caro naar de dierenarts te gaan. De dierenarts is tenslotte opgeleid om aan dieren te werken !

Toen papa terug kwam was Caro een beetje aan het bloeden uit zijn bek. Niet erg had de dierenarts gezegd : "Het zal een beetje bloeden, maar dat gaat niet lang duren !"
Caro zag er niet zo goed uit met al dat bloed in haar veren.

De volgende morgen was Caro dood. Het bloed hing overal in zijn hokje. Ook op de grond en in de gordijnen hingen bloeddruppels. Het was niet mooi om zien.

Mama en papa waren heel boos en verdrietig. Ze gingen speciaal naar de dierenarts omdat ze dachten dat die Caro beter kon helpen. Niet dus.

Papa heeft Caro begraven en hij heeft er de tak waar Caro altijd op zat bovenop gezet.

Het is nu heel wat stiller in ons huisje.

Kleine wasjes, grote wasjes, laat maar lekker draai'n

Oei zoveel was. Ik zal mama een beetje helpen !

Kleine handen, grote dingen

Handige dingen die handen. Ik kan er vanalles mee grijpen. Ik heb de laatste dagen ontdekt dat ik mijn tenen kan vasthouden.
Met een beetje moeite kan ik zelfs mijn links en mijn rechts hand doen samenwerken. Ik kan nu dus ook grote dingen vastnemen.

Papa en mama en al die andere grote mensen vinden het precies allemaal vanzelfsprekend. Toch denk ik dat ze door mij te zien ontdekken, nog eens gewezen worden op die kleine zaken die zo logisch lijken.
Ik moet nog veel grote mensen zaken leren, maar als jullie goed naar mij kijken zal ik proberen om jullie de kleine dingen opnieuw te leren waarderen.

En jij dacht dat opvoeden éénrichtingsverkeer was. ;-)

Ah, had ik maar tanden

Ik beet me vast in vanalles en nog wat ...

En zeker in deze appel !

Mijn oog plakt dicht

Deze morgen was ik al heel vroeg wakker. Zo rond 5u. Mama en papa lagen nog goed te slapen (en te snurken). Ik kon dus enkel tegen mezelf babbelen. Dat is ook leuk. Ik ontdek nu dat ik steeds meer verschillende geluidjes kan maken.

Toen papa opstond rond 6 uur dacht hij dat ik een ontsteking had op mijn oog. Het plakte helemaal dicht. Blijkbaar heb ik ook een beetje een verkoudheid en zit er nogal wat slijm in mijn hoofd. Dat moet er natuurlijk uit. Ik dacht dat dat alleen langs mijn neus naar buiten zou komen. Maar kom, hoe meer en hoe sneller ik het kwijt ben hoe beter.

Vandaag ben ik terug bij oma Francine geweest. Ze zat al op mij te wachten om te beginnen strijken. Ik wou haar wel helpen, maar ik was toch nog heel moe. Daarom heb ik toch eerst een beetje geslapen als ik bij haar aankwam. Morgen ga ik misschien terug naar "De kampioentjes" als ik volledig genezen ben en ik van al dat slijm af ben.

Ik voel me goed, ik voel me goe oed, ...

Of hoe gaat dat liedje ook al weer ?
Ik voel me in ieder geval veel beter ! Laat de virussen maar komen. Ik heb nu toch voldoende witte bloedlichaampjes erbij.

Rode vlekjes

Zondagavond voelde ik me iets beter, maar mama en papa werden nu pas echt ongerust. Ik kreeg over gans mijn lijfje rode vlekjes.

Maandagmorgen wilden papa en ik naar de dokter gaan. We stonden al klaar om kwart na zeven. Mama haar auto wou niet starten. Papa heeft zijn auto aan mama geleend en is dan beginnen telefoneren.

Opa Astère heeft ons naar de dokter gebracht. Die dokter vind ik een rare man. Hij stak vanalles in mijn oor, in mijn neus en in mijn mond. Daarna duwde hij ook een koude schijf tegen mijn buik. Aan de schijf hing een draad die verbonden was met zijn oren. Ik heb geprobeerd om de dokter te helpen en de draad uit zijn oor te trekken. Dat is me niet gelukt. Ik denk dat hij het niet erg vond. Hij is groot genoeg om zijn plan te trekken.

De dokter stelde ons gerust. De rode vlekjes zijn heel normaal als je ziek bent geweest. Het is de koorts die weg gaat. Daaag koorts ! Tot de volgende keer. Voor mij hoef je niet snel terug te komen hoor !

Beetje ziek

Vorige week donderdag ben ik een beetje ziek geworden. Eerst dacht ik "ziek" wat is dat ?

Nu weet ik het wel wat het is ! Mijn maagje deed pijn, mijn hoofdje deed pijn, ... Pfff niet leuk hoor !
Ik had ook veel koorts. Wat is dat "koorts" ? Ik weet alleen dat ik het eerst heel warm had en daarna heel koud. Ik denk dat het weer hier nogal wisselvallig is !

Ik ben ziek gebleven tot zondag. Pfff lang hé. Gelukkig heb ik steeds flink gedronken. "Dan droog je niet uit" zei mama.

Mijn eerste werkweek !

Vorige week maandag ben ik bij Oma Hilda en Opa Astère geweest. Het was heel leuk. Jefke en Tuurke, mijn twee neefjes, waren er ook. Ze zijn best grappig. Jefke kan al lopen en maakt veel kabaal ! Tuurke staat nog wat wankel op zijn beentjes, maar daar zit hij niet mee in. Hij blijft maar lachen. Ook als hij op zijn poep belandt.

Dinsdag ben ik naar Tante Leen geweest in de kinderopvang. Tante Leen is een toffe madam, soms een beetje druk, maar ze kan heel goed met kinderen overweg. Ik heb daar heel wat vriendjes en vriendinnetjes ontmoet. 't Zien er allemaal toffe gasten uit.

Mama had een beetje verdriet toen ze me dinsdag moest laten gaan. Ze pinkte een traantje weg toen ik de deur uitging. Ik hield mij sterk en heb nog eens naar haar gelachen ! Ze moet zich geen zorgen maken, ik ben in goede handen.

Woensdag ben ik bij Oma Francine geweest. Ze heeft veel met me gespeeld. Ik vond het heel leuk. Oma heeft veel speelgoed en ze leert me ook vanalles. Strijken en zo. Ze duwt dan iets warm op haar kleren en die van opa. Ik heb een beetje geholpen, maar zelf strijken mag ik nog niet. Het is te "gevaarlijk" zegt oma. Ik vind het spannend, maar ja ... ik begrijp misschien nog niet alle woordjes goed.

's Avonds was ik wel moe. Ik ben onmiddellijk in mijn bed gekropen.

Aan het werk

Ik ben nu bijna 5 maand en mama is al die tijd dicht bij mij geweest. Dat vond ik leuk. Mama kan mooi vertellen en ze is ook heel lief. Ze geeft me eten als ik het vraag en stopt me op tijd in mijn bed. Als ik in bad ben geweest, doet ze iets met mijn buik waar ik steeds van moet lachen. Precies vlinders in mijn buik. "Dat is nog wat vroeg !" hoor ik papa denken.

Mama ging vorige week werken. Een "nieuw" werk. Wat dat ook mag zijn. Voor mij is alles nieuw ! Voor mij is ook alles werk ! Eten, slapen, spelen, de wereld verkennen, kijken, luisteren, terug eten, ... Pfff ik word al moe alleen als ik er aan denk.


Papa ging ook werken, dat deed hij al een paar dagen nadat ik geboren was. Ik denk dat hij het leuk vindt op zijn werk want hij vertrekt altijd voor het licht is en is pas terug thuis als het al donker is. Gelukkig kan ik in het weekend veel met hem spelen. Soms denk ik dat hij nog een groot kindje is. Hij neemt altijd mijn speelgoed en denkt dan dat hij mij moet uitleggen hoe het werkt. Duh !


Ik wou eigenlijk wel alleen thuis blijven, maar ik mocht niet. Spijtig hé. Anders had ik zeker mijn vriendjes en vriendinnetjes uitgenodigd om te komen spelen.

Ik ben dus ook maar aan het werk gegaan !

Hallo wereld

Hallo iedereen,

ik ben nieuw hier en op deze wereld. Amai, wat is hij groot : die aardbol. Ik ken al een paar plaatsen : ons huisje, het huisje van mijn oma's en opa's, het huisje van tante Nathe en nonkel Fille en Jef, Tuur en Lowie ! Ik ben nog op verschillende plaatsen geweest maar die kan ik mij zo moeilijk herinneren. Het zijn er zoveel !!

Ik heb vandaag ook de virtuele wereld ontdekt. Dat lijkt mij ook een interessante plaats. Zoveel mensen, zoveel lettertjes, zoveel foto's, ... Zal ik tijd genoeg hebben om alles te lezen ?
En hoeveel werelden bestaan er nog ?