woensdag, februari 22, 2006

Dierenvriend


Ik hoorde het al toen ik nog in mama haar buik zat. In ons huis woont ook een vogeltje. Caro is haar naam. Het is een dwergpapegaai. Sinds een paar weken is de bek van de vogel heel hard aan het groeien. Zo erg dat de vogel problemen zou krijgen om te eten.

Papa en Opa Astère wilden eerst zelf aan de bek knippen om het probleem op te lossen, maar omdat ze dit nog nooit hadden gedaan besloot papa gisteren om met Caro naar de dierenarts te gaan. De dierenarts is tenslotte opgeleid om aan dieren te werken !

Toen papa terug kwam was Caro een beetje aan het bloeden uit zijn bek. Niet erg had de dierenarts gezegd : "Het zal een beetje bloeden, maar dat gaat niet lang duren !"
Caro zag er niet zo goed uit met al dat bloed in haar veren.

De volgende morgen was Caro dood. Het bloed hing overal in zijn hokje. Ook op de grond en in de gordijnen hingen bloeddruppels. Het was niet mooi om zien.

Mama en papa waren heel boos en verdrietig. Ze gingen speciaal naar de dierenarts omdat ze dachten dat die Caro beter kon helpen. Niet dus.

Papa heeft Caro begraven en hij heeft er de tak waar Caro altijd op zat bovenop gezet.

Het is nu heel wat stiller in ons huisje.